آیا تا به حال خواسته یا ناخواسته رابطه شما با فرزندتان آسیب دیده؟
آیا برای ترمیم تلاش کردید؟
برای هرکدام از ما ممکن است مواقعی اتفاق بیفتد که کنترلمان را از دست بدهیم و کاری را انجام دهیم که دوست نداریم. وقتی در رابطه با فرزندمان کاری میکنیم یا حرفی میزنیم که بعدا پیشمان میشویم، به این معنا نیست که ما والدین خوبی نیستیم و همیشه خرابکاری میکنیم. در این مواقع “ترمیم” فرصتی ارزشمند برای رابطه ما به حساب میآید.
1. با خودمان مهربان باشیم.
«سرش داد زدم، حرف بدی زدم، کنترلمو از دست دادم، اشکالی نداره امروز خیلی روز سختی داشتم حتی چند جا خیلی خوب برخورد کردم این بار آخری دیگه نتونستم.»
2. بعد از اینکه حالمان بهتر شد برای پیوند دوباره رابطهمان قدم برداریم.
در آرامش با فرزندمان صحبت کنیم، همدلی کنیم، توضیح مختصری دهیم که چه اتفاقی افتاده و از رفتارمان متأسفیم و این اطمینان را بدهیم که همچنان او را عاشقانه دوست داریم.
«عزیزم متاسفم که سرت داد زدم، خیلی عصبانی بودم ولی دارم سعی میکنم بتونم بهتر خودمو کنترل کنم.»
« بابا جان خیلی ناراحتم که توی جمع اونطوری باهات صحبت کردم، حتما خیلی ناراحت شدی متاسفم واقعا.»
گاهی رفتارهای غیرکلامی هم فرصت جبران را ایجاد میکند.
چشمک زدن، در آغوش گرفتن، نوازش کردن و…
3. بعد از اطمینانبخشی، فرصت برای حلمسئله باز میشود.
«از اینکه یک دفعه تلویزیون خاموش کردم خیلی ناراحت شدی؟»
«معذرت میخوام سرت داد زدم.»
«یادت میاد باهم گفتیم ما چیزی پرت نمیکنیم؟»
«من خیلی ترسیدم، دوست دارم نه به شما آسیبی بخوره نه به من و نه به وسیلهها.»
پیام بسیار مهمی که در فضای ترمیم به فرزندمان منتقل میشود عشق است، اینکه گاهی بالا و پایینهایی وجود دارد اما رابطه ما سرجایش هست و تو برای من ارزشمند و دوستداشتنی هستی. اینکه همه آدمها گاهی اشتباه میکنند اما فرصت برای جبران هست.
نویسنده: فریبا کمالی